سلام

مصيبت بود طاقت سوز و محنت سخت ، زهرا را
که مي ديد آنچنان بعد از پدر آشفته دنيا را
چو شب ، روز شبابش تيره گون گشت از غم دوران
وليک از چشم اختر بار ، روشن داشت شب ها را
ولايت را حمايت کرد و نايل شد شهادت را
که گريان ساخت داغش ساکننان عرش اعلا را
قيام دختر خيرالبشر درس است تا محشر
همه دوشيزگان و بانوان اهل تقوا را
يتيماني که شب ديدند پنهان قبر مادر را
زدند آتش ز آب و ديده خود قلب بابا را
چمن هرجا گلي پژمرده بيني ياد کن زهرا را
که افسرده از غمش تا روز محشر قلب گل ها را

22:16 يا زهرا...